مینویسم واسه خودم که یادم بمونه

امشب اومدم باز بنویسم.به یاد روزایی که رفتن و دیگه برنمیگردن ، به یاد لحظه هایی که فقط یه مشت خاطره ازشون مونده و یه آه ...چقدر دلتنگ اون روزام... خدا جون چی شد اون مریم پر شر و شور که یه روزم نبود که به وبلاگش سرنزنه؟ اون مریم تو همون 18 سالگیش موند و اینی که الان مینویسه یکی دیگه اس... چه چیزا که تو این سالها عوض نشد... چه آدما که اومدن و رفتن...چقدر یه روز اینجا شلوغ بود این سوت و کوریش منو میترسونه... ولی هنوزم همون حسو بهم میدی وب کوچولوی من... اون مریم عوض شد ولی تو هنوزم هستی و یادآور اون روزای تلخ و شیرینی. چقدر خوبه که حداقل تو تغییر نکردی چقدر خوبه که هنوز تو رو دارم...مامن تنهایی من! مینویسم واسه خودم که یادم بمونه...ادامه مطلب

چند روز دیگه 28 ساله میشم...

فکر کنم 18 سالگی این وبلاگو راه انداختم و الانم حدودا 10 ساله با منه

هرچند کمتر سر میزنم کمتر پست میذارم و کمتر فعالم

هرچند دوستای قدیمی دیگه نیستن

هرچند عشق قدیمیت تو همون خاطرات دور و دراز مونده باشه

ولی من بازم به اینجا سر میزنم

اینجارو دوست دارم چون پر از حس های صادقانه منه...

خوبه بعد از ده سال افکار گذششتو بخونی

میخوام امسال شادتر از بقیه سالها زندگی کنم

میدونم که میشه

مینویسم واسه خودم که یادم بمونه...

آنطور که دل خودتان میخواهد زندگی کنید، کاری که خودتان دوستش دارید را انجام دهید ، آدمی که خودتان دوستش دارید را دوست بدارید، لباسی که خودتان می پسندید به تن کنید، در راهی که خودتان انتخاب کردید قدم بر مینویسم واسه خودم که یادم بمونه...ادامه مطلب

به ندرت به جای زخم ها فکر میکنی ، اما هروقت به یادشان می افتی می دانی که علامت های زندگی اند ، نامه هایی از الفبایی نهان اند که داستان هویتت را باز می گویند زیرا هرجای زخم یادبود زخمیست که التیام یافت مینویسم واسه خودم که یادم بمونه...ادامه مطلب

غم و غصه بسه

پیش به سوی شروعی دوباره زندگی دوباره

با هدفهای جدید

یوهووو

 

*خودم زندگیمو میسازم

مینویسم واسه خودم که یادم بمونه...

بگذار بگذرد ...

روزهایی که روز ما نیست ...

روزگاری روز ما هم میرسد.

18 بهمن 1396

 

مینویسم واسه خودم که یادم بمونه...

برف هفت سالگی را بخاطر صدای پدر دوست داشتم پاشو ببین چه برفی اومده!

برف ده سالگی را بخاطر آدم برفی هایش،

برف چهارده سالگی را بخاطر اخبار و تعطیلی هایش،

برف هجده سالگی را درست یادم نیست درمیان افکار یخ زده بودم،

برف بیست سالگی قدم زدن های عاشقانه و رد پاهایم،

برف بیست و پنج سالگی به بعد فقط سرد بود و سرد بود و سرد...

مینویسم واسه خودم که یادم بمونه...

کاش غصه تموم میشد

کاش گریه نمیکردم

من باعث و بانیشم

دنبال کی میگردم؟

۷ نوروز ۹۷

مینویسم واسه خودم که یادم بمونه...

چند سال گذشته که هنوز بهم آرامش میدی دنیای من؟

حتی اگه سوت و کور باشی بازم هستی و منم هستم.

من خاطرات قشنگمو یادم نمیره

2تیرماه 1397

 

مینویسم واسه خودم که یادم بمونه...

دختـ ـری تو آیینـ ـه میبینـ ـم که مـ ـنِ سابـ ـق نیسـ ـت...

29 مرداد 95

مینویسم واسه خودم که یادم بمونه...